ZABYTKI W POBLIŻU

ZAMEK SOBIEŃ  wzniesiony został za czasów Kazimierza Wielkiego. W końcu XIV wieku Władysław Jagiełło prze­ka­zał go za za­słu­gi kasz­te­la­no­wi lu­bel­skie­mu Pio­tro­wi Kmi­cie her­bu Szreniawa. Kmitowie wznieśli tam na przełomie XIV i XV wieku mocną twierdzę na planie nieregularnego czworoboku. Skrzydło mieszkalne znajdowało się w niżej położonej części założenia wzdłuż południowo-wschodniego odcinka murów. W najwyższym punkcie - w północno-zachodnim narożniku - w miejscu wcześniejszej wieży wysuniętej poza obwód murów stanęła prostokątna wieża bramna o wymiarach 7x8 metra. Od północnego-wschodu znajdowało się niewielkie przedzamcze.
Warownia nie służyła jednak swym właścicielom długo. Już w 1474 roku po najeździe Węgrów została uszkodzona, a 1512 roku Piotr Kmi­ta So­bień­ski, je­den z naj­bo­gat­szych i naj­bar­dziej wpły­wo­wych lu­dzi w ów­czes­nej Pol­sce, prze­niósł ro­do­wą sie­dzi­bę do no­wo wy­bu­do­wa­ne­go zamku w Lesku. So­bień zo­stał opusz­czo­ny przez swo­ich wła­ści­cie­li i wkrót­ce za­czął chy­lić się ku ru­inie, zamieszkiwany był przez podstarostów i pełnił tylko funk­cje ad­mi­ni­stra­cyj­no-fol­war­czne.

Pew­nych znisz­czeń do­ko­na­ło też au­striac­kie woj­sko, gdy w 1914 ro­ku po wcią­gnię­ciu cięż­kie­go dzia­ła na szczyt wzgó­rza je­go żoł­nie­rze pró­bo­wa­li (bez po­wo­dze­nia) pro­wa­dzić stąd ostrzał ar­ty­le­ryj­ski.

Natomiast w okresie II Wojny Światowej u stóp średniowiecznych murów zamkowych Rosjanie wznieśli bunkier, który był częścią tzw. Linii Mołotowa utworzonej w latach 1939-1941 wzdłuż prawego brzegu Sanu.

Do naszych czasów przetrwały ma­low­ni­cze, choć sil­nie po­ro­śnię­te ro­ślin­no­ścią relikty murów skrzydła mieszkalnego za­cho­wa­ne do wy­so­ko­ści pierw­sze­go pię­tra, z zam­knię­tymi pół­ko­li­ście otwo­ra­mi okien­ny­mi i otwo­ra­mi po bel­kach stro­po­wych. Tuż za je­go ru­iną wybudowano drewniany taras, skąd roz­po­ście­ra się pięk­ny wi­dok na za­ko­le rze­ki San, a w dal­szej per­spek­ty­wie na Le­sko, a na­wet Biesz­cza­dy.

Wej­ście na te­ren zam­ku pro­wa­dzi z dolnego parkungu przez wie­żę bram­ną z reszt­ka­mi ka­mien­ne­go por­ta­lu i do­brze za­cho­wa­ną ka­mie­niar­ką okien w jej dol­nej kon­dyg­na­cji. Ru­ina zamku jest jed­nym z obiek­tów chro­nio­nych w ra­mach utwo­rzo­ne­go tu­taj re­zer­wa­tu "Gó­ra So­bień".